అనగనగా ఓ ఊరిలో గొప్ప ధనవంతుడున్నాడు. అతనికి ఎన్నేళ్ళైనా సంతానం కలగలేదు . అనారోగ్యంతో భార్య కూడా చనిపోయింది . తన తరుపు బంధువులు , భార్య తరుపు బంధువులు ఆస్తి కోసం ఇతనెప్పుడు పోతాడా ....అని రాబందుల్లా ఎదురు చూడసాగారు .ఇదంతా చూసిన ధనికునికి విరక్తి కలిగి ఓ గుడిని కట్టించి , ఓ పూజారిని నిత్యమూ పూజ చేసేందుకు నియమించాడు .ఆగుడికి ఎవ్వరు వచ్చినా ఉండటానికి సత్రమూ , భోజన శాలా కట్టించి పేదవారికి నిత్యాన్నదానం జరిగేలా ఏర్పాట్లు చేశాడు .ఖర్చుల నిమిత్తం తనకున్న పొలాలూ ,తోటలూ గుడికి మాన్యంగా రాసిచ్చాడు .
అతనికి వృద్ధాప్యం వచ్చింది . దేవాలయం ఆస్తుల్ని భద్రంగా కాపాడుతూ గుడి వ్యవహారాలన్నీ చూసుకొనే వారెవరికైనా బాధ్యత అప్పగించుదామని చూడసాగాడు . విషయం తెలిసి భూములపై వచ్చే ఆదాయానికి ఆశపడి ,కనీసం మంచిజీతమైనా దొరక్కపోతుందా అని ధనికుని వద్దకు ఎంతోమంది వచ్చేవారు .కానీ ఆ ధనికుడు అందర్నీ తిప్పి పంపేసేవాడు . నాకు మంచి మనిషి కావాలి అతనికే ఈ బాధ్యత అప్పగిస్తాను అని అందరితో అనేవాడు .చాలా మంది అతన్ని మూర్ఖుడనీ , పిచ్చివాదనీ అన్నా ఎవరినీ లెక్కచేసేవాడు కాదు .
రోజూ ఉదయం నుండి సాయంత్రం వరకూ గుడికి వచ్చి పోయే వారిని గమనిస్తూ ఉండేవాడు .ఓ రోజు ఒక వ్యక్తి దర్శనానికి వచ్చాడు . చిరిగిన బట్టల్లో , పెద్దగా చదువు కున్నట్టు కూడా కనపడని అతడ్ని ధనవంతుడు తన దగ్గరకు రమ్మని సైగ చేశాడు ." అయ్యా !మీరు ఈ దేవాలయ నిర్వహణ బాధ్యతని స్వీకరించ గలరా ? "అని అడిగాడు . అతడు ఆశ్చర్యం గా "నేను ఎక్కువ చదువుకోలేదు ఇంత పెద్ద గుడి బాధ్యత నేనెలా నిర్వహినచగలను ?" అన్నాడు .
నాకు పండితుడక్కర్లేదు మంచి మనిషైతే చాలు ఈ బాధ్యత అప్పగించి విశ్రాంతి తీసుకోదలిచాను అన్నాడు .
అప్పుడా మనిషి "నేను మీకు పరిచయం లేదు .ఇంతమందిలో నన్నే మంచివాడిగా ఎందుకు భావించారు " అడిగాడు .
" మీరు మంచివారని నాకు తెలుసు గుడికి వచ్చే దారిలో ఓ రాయి పాతుకుపోయి ఉంది చాలా రోజులుగా దాని మొన బయటికి వచ్చి అందరి కాళ్ళకీ తగులుతూ ఉంది . తగిలిన వారు ముందుకు తూలటమో , లేక పడిపోతే లేచి దుమ్ము దులుపుకు పోవడమో చేస్తున్నారు .నేను చాలా రోజులుగా చూస్తూనే ఉన్నాను ఎవ్వరూ పట్టించుకోలేదు . కానీ మీ కాలికి ఆ రాయి తగల్లేదు .అయినా మీరు కష్టపడి ఆరాయిని తవ్వితీసివేసి ,అక్కడ నేలంతా చదును చేశారు .అన్నాడా ధనవంతుడు .
అప్పుడా వ్యక్తి " ఇదేమీ పెద్ద పని కాదు మనకు గానీ ఎదుటివారికి గానీ హాని కలిగించే రాళ్ళు , ముళ్ళు లాంటివి తొలగించడం ప్రతీ మనిషి కర్తవ్యం " అన్నాడు .
తన కర్తవ్యాన్ని తెలుసుకొని నడుచుకొనే వాడే మంచిమనిషి .అంటూ ఆ ధనికుడు దేవాలయ బాధ్యతలన్నీ ఆ వ్యక్తికి అప్పగించాడు .
నీతి : మంచివారికి మంచే జరుగుతుంది .
కొసమెరుపు : అమ్మమ్మ గారు చెప్పిన ఈ కధ చిన్నప్పట్నించీ మనసులో ముద్రించుకుపోయి ఇప్పటికీ బయటికెల్లినపుడు రోడ్డు మీద అరటి తొక్కలున్నా , కాళ్ళకి తగిలేలా రాళ్ళున్నా వంగి ఏరేస్తూ ఉంటాను :) :)
అతనికి వృద్ధాప్యం వచ్చింది . దేవాలయం ఆస్తుల్ని భద్రంగా కాపాడుతూ గుడి వ్యవహారాలన్నీ చూసుకొనే వారెవరికైనా బాధ్యత అప్పగించుదామని చూడసాగాడు . విషయం తెలిసి భూములపై వచ్చే ఆదాయానికి ఆశపడి ,కనీసం మంచిజీతమైనా దొరక్కపోతుందా అని ధనికుని వద్దకు ఎంతోమంది వచ్చేవారు .కానీ ఆ ధనికుడు అందర్నీ తిప్పి పంపేసేవాడు . నాకు మంచి మనిషి కావాలి అతనికే ఈ బాధ్యత అప్పగిస్తాను అని అందరితో అనేవాడు .చాలా మంది అతన్ని మూర్ఖుడనీ , పిచ్చివాదనీ అన్నా ఎవరినీ లెక్కచేసేవాడు కాదు .
రోజూ ఉదయం నుండి సాయంత్రం వరకూ గుడికి వచ్చి పోయే వారిని గమనిస్తూ ఉండేవాడు .ఓ రోజు ఒక వ్యక్తి దర్శనానికి వచ్చాడు . చిరిగిన బట్టల్లో , పెద్దగా చదువు కున్నట్టు కూడా కనపడని అతడ్ని ధనవంతుడు తన దగ్గరకు రమ్మని సైగ చేశాడు ." అయ్యా !మీరు ఈ దేవాలయ నిర్వహణ బాధ్యతని స్వీకరించ గలరా ? "అని అడిగాడు . అతడు ఆశ్చర్యం గా "నేను ఎక్కువ చదువుకోలేదు ఇంత పెద్ద గుడి బాధ్యత నేనెలా నిర్వహినచగలను ?" అన్నాడు .
నాకు పండితుడక్కర్లేదు మంచి మనిషైతే చాలు ఈ బాధ్యత అప్పగించి విశ్రాంతి తీసుకోదలిచాను అన్నాడు .
అప్పుడా మనిషి "నేను మీకు పరిచయం లేదు .ఇంతమందిలో నన్నే మంచివాడిగా ఎందుకు భావించారు " అడిగాడు .
" మీరు మంచివారని నాకు తెలుసు గుడికి వచ్చే దారిలో ఓ రాయి పాతుకుపోయి ఉంది చాలా రోజులుగా దాని మొన బయటికి వచ్చి అందరి కాళ్ళకీ తగులుతూ ఉంది . తగిలిన వారు ముందుకు తూలటమో , లేక పడిపోతే లేచి దుమ్ము దులుపుకు పోవడమో చేస్తున్నారు .నేను చాలా రోజులుగా చూస్తూనే ఉన్నాను ఎవ్వరూ పట్టించుకోలేదు . కానీ మీ కాలికి ఆ రాయి తగల్లేదు .అయినా మీరు కష్టపడి ఆరాయిని తవ్వితీసివేసి ,అక్కడ నేలంతా చదును చేశారు .అన్నాడా ధనవంతుడు .
అప్పుడా వ్యక్తి " ఇదేమీ పెద్ద పని కాదు మనకు గానీ ఎదుటివారికి గానీ హాని కలిగించే రాళ్ళు , ముళ్ళు లాంటివి తొలగించడం ప్రతీ మనిషి కర్తవ్యం " అన్నాడు .
తన కర్తవ్యాన్ని తెలుసుకొని నడుచుకొనే వాడే మంచిమనిషి .అంటూ ఆ ధనికుడు దేవాలయ బాధ్యతలన్నీ ఆ వ్యక్తికి అప్పగించాడు .
నీతి : మంచివారికి మంచే జరుగుతుంది .
కొసమెరుపు : అమ్మమ్మ గారు చెప్పిన ఈ కధ చిన్నప్పట్నించీ మనసులో ముద్రించుకుపోయి ఇప్పటికీ బయటికెల్లినపుడు రోడ్డు మీద అరటి తొక్కలున్నా , కాళ్ళకి తగిలేలా రాళ్ళున్నా వంగి ఏరేస్తూ ఉంటాను :) :)
No comments:
Post a Comment