Daily Routine for Kshatriyas

 क्षत्रियों को सबसे पहले स्वधर्म आधारित दिनचर्या अर्थात योग, प्राणायाम और व्यायाम के साथ कोई एक मार्शल आर्ट नित्य कर्म में शामिल करनी चाहिए, क्योंकि इतिहास में यवनों, शकों, हूणों, मुगलों से लेकर अंग्रेजों तक न हमें मार्शल कौम ही बताया है, लेकिन आज उस मार्शल कौम के सैनिक 15 मिनट धूप में नहीं खड़े हो पाते हैं। क्योंकि अब उनके शरीर में शुद्ध अनाज, घी दूध व बलवर्धक भोज्य पदार्थों की जगह दारू, मांस और फ़ास्ट फ़ूड ने ले ली है। अब बचा है तो बस गाड़ी, घर पर वंश की पहचान लिखाकर स्वैग में चलना। वैदिक अर्थो में वर्तमान में बहुत कम क्षत्रिय बचे हैं जो आज भी अपनी प्राचीन दिनचर्या का पालन करते हैं। उन्हीं की संतानें भविष्य में नेतृत्व देंगी, लेकिन उनकी भी संख्या सीमित होने से एक सीमित क्षेत्र में ही वह प्रभाव जमा पाएंगे। मनुस्मृति सहित श्रीकृष्ण गीता में मादक पदार्थों का सेवन क्षत्रिय वर्ण के लिए सर्वथा वर्जित है। यहां तक कि स्वयं एक बार सम्राट अशोक को कुछ बीमारी थी, जिसे ठीक करने के लिए उनकी पत्नी ने उनको प्याज का सेवन करने के लिए दिया, तो सम्राट अशोक ने तुरन्त मना करते हुए कहा कि "देवी मैं क्षत्रिय हूँ, भला इस प्याज का सेवन मैं कैसे कर सकता हूँ". आप समझ सकते हैं कि क्यों वह सब इतने मजबूत, शौर्यवान और शक्तिशाली हुआ करते थे, क्योंकि उनमें आत्मबल और क्षात्रबल का कारण उनकी दैनिक दिनचर्या से प्रकट हुआ त्याग, और प्राणगत साधना थी। आज ये सब बातें 90 फीसद क्षत्रिय नहीं जानते हैं और जिनको बताओ तो वह ऐसे भगते हैं जैसे उनके पीछे कोई विष का कटोरा लेकर दौड़ रहा हो। बिना विषपान के शिव नीलकंठ नहीं बने। मीरा की भक्ति भी विष से ही प्रमाणित हो गई थी। वर्तमान में क्षत्रिय की दिनचर्या अहीरों, कुर्मियों वाली हो गई है, जिससे वह इन जातियों से भी कमजोर हो गया है क्योंकि, आपने उनकी दिनचर्या अभी कुछ वर्षो से अपनायी है और, वह सहस्त्रों वर्ष से अपनाते आ रहे हैं तो जो पहले से उसमे दक्ष है उससे आप आगे निकलने में बहुत समय बर्बाद करेंगे। जबकि खुद की परंपरा का यदि प्राचीन समय का आधा भी धारण कर लिया तो उनसे बहुत कम समय में आगे निकल जाएंगे। और उनसे सांस्कृतिक रूप में भी बहुत आगे होंगे। आज वह लोग क्षत्रियों की सभी चीजें एडॉप्ट करने में लगे हैं ताकि वह हमको चुनौती देकर आगे निकल सकें और फिर हमें गुलाम बना सकें। यदि हम उनकी चुनौती के प्रतिकार की तैयारी नहीं कर पाए तो फिर हमें उनके अधीन होना ही पड़ेगा। गीता में कहा गया है कि क्षत्रियों ने अपना लौकिक ज्ञान कभी किसी दूसरे वर्ण को नहीं दिया जिस कारण ही वह युगों तक इस भारतभूमि पर शासन करते रहे। परन्तु आज हमारे क्षत्रियों के लड़के दोस्तिबाजी और छ्द्म लिबरलता व इंसानियत के ढोंग में वह सब कुछ गैर क्षत्रियों में शेयर कर दे रहे हैं जिससे वह हमारी ही पद्धति को अपनाकर हमसे आगे जा रहे हैं और हम आरएसएस व आर्यसमाज सहित हिंदूवादी संगठनों के पिछलग्गी बने रहकर हिंदुत्व में अपना समय, जवानी बर्बाद कर रहे हैं। यह एक सोची समझी रणनीति है क्षत्रियों के खिलाफ इन हिंदूवादी संगठनों की ताकि वह आराम से भविष्य में हम पर निष्कंटक शासन कर सकें। युद्ध की संभावना कभी प्रकृति में खत्म नहीं होती है, यह अनवरत जारी रहने वाली प्रक्रिया है, फिर वह चाहे अपनों के साथ हो या विदेशियों व विधर्मियों के साथ। बचेगा वही जो अपने गीता में उल्लिखित स्वधर्म अर्थात वर्णधर्म का पालन कर सकेगा। आज चीन से तैयारी है तो कल किसी अन्य देश से होगी, और देश के भीतर नीले आतंक, काले आतंक सहित ओबीसी, वामपंथी व अन्य क्षत्रिय वर्ण विरोधी जातियों से युद्ध की संभावना सदैव बनी रहेगी। अब जीतेगा वही, जिसकी रणनीति, योग, बल, अध्यात्म व सांस्कृतिक विरासत का जितना अधिक अभ्यास व उसमें निपुणता होगी। 

जय क्षात्र धर्म 🙏🚩🏹⚔️

Historical Research on the Jadhva Yaduvnshi Kshatriya's of Deccan ( Pauranic Sevunas / Yadavas /Jadons ) of Devagiri ( modern Daulatabad )

Historical Research  on the Jadhva Yaduvnshi Kshatriya's of Deccan    ( Pauranic Sevunas / Yadavas /Jadons   ) of Devagiri (  modern Daulatabad ) ----

*The Jadhavas of Devagiri (modern Daulatabad ) are descents of Vajranabh's  grandson Subahu (great-great grandson of Shri Krishna ) .
**Subahu's son Dridhaprahara migrated from Mathura and settled in Deccan .He obtained the southern part of the Subahu's kingdom.
*** The Yaduvnshi Kshatriya's(modern Jadhavas )  of Devagiri belong  to the same branch of yaduvnsha like Jadons (puranic Yadavas  ) of Karauli family.


Name and Origin of the Dynasty ------

The Yadavas of Devagiri , popularly so called  ,are known to history as the ruler of the Sevuna dynasty .The former  name (Yadavas )  of this dynasty was brought into use by Fleet work who wrote an account of this dynasty in his work Dynasties of the Kanarese Districts of the Bombay Presidency in 1882 A.D × .From that time , it became current and remained so till very recently .But a historical survey of the contemporary inscriptions of the Western Chalukyas , the Kalachuris  ,the Hoysalas and the Kskatiyas  ,very clearly show that this name , namely ,the Yadavas of Devagiri  , was not used by them to denote this dynasty .Hemadri styles them as Sevunas  , after the second king of the dynasty  ,namely Sevunachandra  ,and the country they ruled over as Sevunadesh (1) .

        In their own inscriptions they call themselves Yadavanarayana and Sevunachakravati .The Hoysalas inscriptions refer to them as Sevunas only .The inscriptions of the Western Chalukyas and the Kakatiyas also call them by their family name Sevunas .Thus to the contemporary Deccan and South India they  were the Sevunas and not the Yadavas . With the Advent  of Muslim  and their invasion of Devagiri  ,the name ‘YADAVAS  OF DEVAGIRI’ was applied to them and it become popular .The Muslim historiyans  ,Amir Khusrav ,Barani , Isami ,Firishtah and others don’t refer to them as Sevunas at all .

      The Sevunas ( Puranic Yadavas )  originally came from the north ( Mathura ) .They established their rule   over Maharashtra about 1100 A.D .They are undoubtedly Kshatriyas belonging to the Yaduvnsha as their name indicates , believed to be descended from Shri Krishna as stated in a Prasasti of Hemadri ; and from the same Prasasti it seems clear that they were long established in the Deccan ; ( Bombay Gazetteer Vol .I ,part I.p.270) .
      The Sevunas ( Puranic yadavas  ) of Deccan whose brilliant rule has been found at this region and they were not Maratha but Nothern Kshatriyas families . ‘’They all originally belonged to Mathura  ; from the time of Krishna they were Lords of Dvaraka . From the son of Subahu these heroes of Yadavas vamsa ruled in the South .’’ The intermediate steps between Subahu and Seuna who gave his name to the country are many and we can well see that when the Yadavas rose to eminence they were not fresh-comers .They were connected by marriage relations with Chalukyas and other Maratha families of the Deccan and not the Kshatriyas families of the north and were therefore as completely Marathas as other Marathas families .
According to Bhandarkar Indraji , Sevunas ( ancient yadavas ) dynasties were two , one ruling from the early capital Chandradityapura and the other from Devagiri .(2 ) . Bhandarkar differentiated  them as Early and Latter Yadavas , respectively ( 3) .

Devagiri  became their capital by the time of Bhillama Vand prior to that Chandradityapura and Shrinagara were their capitals .This led Bhagavan Lal Indraji to treat those of the earlier capitals as of a different family , quite distinct from that of Bhillama V and his successors at Devagiri . One point which he did not notice was that throughout  ,they were called the Sevunas  , a name derived feom an early ruler  ,more indicative of a family than a clan .
The Hoysalas among the Yadavas and Lords of Dvaravati .But they are nowhere mentioned as the Yadavas of Dwarasamudra . On the other hand , they are named after their family , namely , the the Hoyasalas .Hence it  would  be more appropriate to refer to our kings as  ‘ Sevunas ‘ and not as  ‘’Yadavas of Devagiri ‘ , though the latter name is more popular .The name Sevuna is written in a variety of forms such as Seuna , Sevan , Semuna , Segunna and so on .But ,generally , the name is written as Sevuna in the inscriptions and this has been followed throughout this work .
Hemadri,s Vratakhand is the only literacy source which gives a full account of the origion of this dynasty .After invocations to Vishnu and Shiva , Hemadri refers to the Moon ,churned out of the ocean .Then he mentions the Buddha ,Purueavas ,Ayus ,Nahusha ,Yayati and Yadu in order .And it was Yadu after whom this dynasty came to be named as Yaduvamsha .Then Hemadri gives a very big list of 51 successive kings of this dynasty .These are merely Puranic names with high-sounding and conventional epithers here and there .
Hemdari refers to Subahu as the universal emperor who had four sons and amongst whom he divided his kingdom .The second son Dridhaprahara , was given the southern  part of the Subahu’s empire .According to Hemadri , originally they were the lords of Mathura and in the time of Lord Krishna moved to Dvaravati and from there migrated to the South with Dridhaprahara as their king . Dridhaprahara established himself in his capital is Shrinagara .He had a son called Sevunachandra who came to the thorne after his father and the country he ruled came to be called Sevunadesha .The earliest inscription of the dynasty so far discovered is from Sangamner in Ahmadnagar district belonging to Billama IIof 1000A.D (4 ).This epigraph begins the genealogy from Subahu and has the name Brahma ,Marichi , Atri ,Indu ,Pururavas ,Ayus ,Nahusha ,Yayati and Yadu .Then it refers to Sevunachandra .The next inscription is the Kalas Badruk grant of Bhillama IIIof 1025A.D.(5 ).It relates that in the Yaduvamsha  was born a king called SevunaChandra .The Bassein grant of Sevuna Chandra II belonging  to 1069A.D (6 ) refers to the mythical hero Yadu and then to Dridhaprahara who is said to have come from Dvaravati and made the previously existing Chandradityapura a famous one .His son was Sevuna Chandra who founded the city of Sevunapura in Sindinera .TheMethi inscription of the king Krishna dated 1254 A.D ( 7 ).  It opens with an invocation to Vishnu , then refers to the Yadavas family in which was born Dridhaprahara whose son was Sevunachandra .
    The claim of ‘Yaduvamsha ‘ was very popular in ancient and medieval India. Many dynasties were eager to associate themselves with the Yaduvansha in which was bornthe great hero Yadu and Shri Krishna .This may not be altogether without any specific reason .It is difficult to find undisputably Brahmin and Kshatriyas dynasties , particularly after Pallavas .Most of the dynasties belonged to the Shudra caste (now backward ) But most of them had become powerful ruling families of importance .Their political power and their lowly origion had to be reconciled by assuming a higher status for themselves .In such cases Yaduvamsha came in very handy and hence most of the dynasties professed to belong to Yaduvamsha .This claim gave them a higher status they very much liked to have .
The family into which the great hero Yadu was born , originally lived in Mathura .They were also associated with the city of Dvaravati .But not all the dynasties which professed belong to Yaduvansha , originally lived in Mathura .Their claim to Yadava origin rests merely on the fact  ,that they were born in that line .Hence their claim is just to trace their descent to the mythical hero Yadu  ,rather than to an original home in Mathura .

What was Sevunas Original home ?  ----
Dvaravati or any other northern city as the original home of the Sevunas is highly improbable .Any such quest to locate the area has to take into account the various other yadava groups of the Deccan and the South .Many yadava families were ruling in northern parts of Karnataka  ,in Dharwar and in Bijapur districts in the 9th century A.D ( 8) .Mahasamanta Kuppeyarasa of the Yadava family held Gadag area as a feudatory of Rashtrakuta Amoghavarsha I in 865-869 A.D (9). Kuppeyarasa  ,the chief of Mevundi near Bijapur  , a feudatory of Rashtrakuta Krishna styles himself as Yadava ( 10 ) .Yet another Yadav chief Mahamandaleshvara Permadiyarasa , is known as a subordinate of the Chlukyas ( 11) .He was even entitled Lord of Dvaravati . Another chief , a Yadavanarayana was subordinate of the Chalukyas ( 12 ) .In the early part of the 10th century A.D ., the Hoysalas  of the Yadava family could be noticed migrating from the mountainous tracts to make themselves powerful in the plains .These different chiefs , all belonging to the ‘ YADAVAVAMSHA ‘were slowly settling themselves in some area  or other about northern Karnataka .Their  Rashtrakuta sovereigns  were too powerful and not until their fall could some of the Yadava chiefs establish their own independent kingdom .Dridhaprahara could possibly be one among them and Chandradityapura in the Nasik district  ,could be quite the place  , to give ample opportunity and scope for his political activity .

The Sevunas migrated from Karnataka -----
  The Rashtrakutas who had several Yadava feudatories ruled from 753 A.D to the 3rd quarter of the 10th century A.D .During this period  ,in the Gujrat region where Dvaravati is traditionally situated suffered no insecurity to prove  any such exodus .Nor have any positive evidence to prove that moving into Chandradityapura was from the south .But the anxiety of the rulers of the Sevuna dynasty to conquer Karnataka and their Karnataka bias are intriguing  ,even indicative of an anxiety to win back their patrimony in Karnataka .
 An examination of the names of the kings of this dynasty is highly interesting from this point of view .The names Dhadiyappa ,Vaddiga , Rajagi ,Mallugi ,and Jaitugi were popular in Karnataka .Particulrly the name Dhadiyappa is a Kannada form .The suffix ‘appa’ is of Karnataka origin and even today many proper names in Karnataka region and end with ‘appa’. The word Dhadiya’ , itself means ‘strong –bodied’, and Dhadiyappa means a strong –bodied man .In the case of the names like Mallugi ,Rajugi ,Jaitugi ,Vadugi , the ending ‘gi’ is a suffix of proper names in old Kannada and such ending are very common in the Kannada region .
 The ‘ ga ‘ending for proper names is also an old Kannada derivation .Vaddiga is the name of another Sevuna king .The ‘gi’  and ‘ga’ ending for proper names are not found in Karnataka of the the pre-Rashtrakuta period .The ‘ga’ ending is true of some of the Rashtrakuta rulers  ,like Dadiga etc .The ‘gi’ ending could as wellbe a variant of ‘ga’.In which case the Sevunas could have adopted them after their Rashtrakuta suzerains .This would again indicate that the emergence of the Sevunas into any political importance could not be earlier than the middle of the 8th century A.D.
 The names like Bhillama and Singhana were popular in Karnataka .The Kalachuris of Karnataka had some of these names. Some other names had close resemblance to those of many Karnataka dynasties including the Hoysalas, the Sindas, the Santaras and other minor dynasties.
Their matrimonial alliances with the families of Karnataka are equally intresting. The king Vaddiga married a priencess Voddiyavva, daughter of Dhroppa. Both the names Dhorappa and Voddiyavva are names of kannada origin. Another prince of the dynasty, Bhillama II married Lacchiyavva. The next prince Vesugi married Nayilladevi, daughter of Chalukya Goggiraja. Bhillama III married Hamma Avalladevi, also of the chalukyan origin. The four princesses mentioned above came from Karnataka. The anxiety of the sevunas to have matrimonial alliances, with the families of Karnataka, even if it is for political purposes, could have some special purpose and significance.
Kamalabhava  , a jain author who wrote Shantishvara purana  in Kannada was patronized by the king Singhana (13) . Singhana’s conquest of most of the parts of Karnataka was only temporary . After his death most of the northern parts of Karnataka were reoccupied by Hoysalas and other Karnataka dynasties .This almost settled the question of who should rule over Karnataka , and it was certainly not in fasvour of the Sevunas .Though the Sevuna rulers were anxious to assume the title  , ‘the supreme Lord of the Karnataka country ’, ( as was done by Billama V and Singhana ) , the contemporary Hoysalas were not happy to admit them to this great honour . Hence the Hoysalas became the protector of the interests of the people of Karnataka . Further , though the political activity of the Sevunas was right in the Karnataka area , they made no attempts to establish their capital there .On the other –hand they went further north .This was because of the danger of the constant trouble from Chalukyas in the first instance and the Hoysalas later .Hence the subjects of Karanataka looked up to the Hoysalas as their rulers and not to the
The following is the complete genealogy of this dynasty-
Singhan I --Mallugi --Billama (saka 1109 to1113 )--Jaitugi I (saka 1113 to 1131 )--Singhana II  (saka 1131 to 1169 ) --Jaitugi II.He has two sons --
A-Krishna ( saka 1169 to 1182 ).His son was Ramchandra ( saka 1193 to 1230) .He has 2sons and one daughter married with Harpala.Ramchandra's sons were 1-Samkara (saka 1231 to 1233 ) and 2son was Bhima .

B-Mahadeva (saka 1182 to 1193 ).His son was Amana.

Sevunas .In this psychological conflict , the Kannada authors did not go to the Sevunas capital . From these arguments one would conclude  that the Sevunas were of  Kannada origin .
The sevunas may have been one of the yadava families ruling in the neighbourhood of Bijapur and Dharwar and finding it impossible to thrive under the imperial rulers moved further north but could never come back permanently, though they made very strong efforts to do so. This may be due to the pressure continually exerted by the Hoysalas in  Karnataka. The defeat of Sevunas at the battle of Soratur may be taken as an important step in this direction. In that case it could have caused Bhillam V to established his capital at Devagiri in the north. Gradually, they  move into Marathi area , found it more congenial for their power and began to consolidate themselves there. From all these facts it could be easily concluded that the Sevunas were Kannadigas.

REFERENCES ----
+The Dynasties of the Kanarese districts of the Bombay Presidency by John Faithful Fleet ,1882.
1-Hemadri , Verse 22
2. IA,Vol.XII,p.119
3. Bhandankar,EHD.p.115
3. Hemadari,verse22
4. EI,Vol.II,p.212
5. IA,Vol.XVII,p.117
6. ibid,Vol.XII,p.119
7. JBBRAS,Vol,III,p.189
8. EI,Vol,XXVIII,p.312
9. IA,Vol.XII,p.124
10. EI,Vol.XXVIII,p.312
11. ibid,Vol.XIII,p.117and Bombay Karnataka Inscriptions,Vol.I.part1.Nos.11 and 12
12. ibid,No.22
13. Ibid,No.30
14. Ibid,part II.No.165
15. Narasimhachar,R.and S.G., Karnataka Kavicharitre,Vol.I,p.292

Author – DR. Dhirendra Singh Jadoun
Village- Larhota near Sasni
District- Hathras, Uttar Pradesh.(IND.)
Associate Professore of Agriculture
SAHID CAPTAIN RIPUDAMAN SINGH Govt. COLLEGE, SAWAI MADHOPUR,(RAJ.)

The Laat four Kings of Jammu and Kashmir.

About Raja Gulab Singh ji

About Raja Ranbir Singh ji

About Raja Pratap Singh ji

About Raja Hari Singh ji

The Sacrifice of the young princess महाराणा प्रताप जी की पुत्री चम्पाकुँवर का महान बलिदान

*🚩महाराणा प्रताप जी की पुत्री चम्पाकुँवर का महान बलिदान :-* महाराणा प्रताप जी का नाम कौन नहीं जानता.? यह एक ऐसे वीर शिरोमणि थे, जिन्होंने मुगल बादशाह अकबर की अधीनता कभी स्वीकार नहीं कीं । वे राजपूत कुल के गौरव को सदा सुरक्षित रखने में तल्लीन रहे। इसी महाप्रतापी राजा की पुत्री का नाम चम्पा था।
   
अकबर द्वारा चित्तौड़ पर अधिकार कर लेने के पश्चात् महाराणा प्रताप जी अरावली पर्वत की घटियों, गुफाओं तथा वनों में परिवार सहित भटक रहे थे। रात को भूमि पर सोते, दिन भर पैदल चलते। बच्चे जंगली बेर तथा घास की रोटियाँ खाकर किसी तरह गुजारा कर रहे थे। कभी-कभी तो उपवास ही करना पड़ जाता था। कितना मार्मिक एवम् हृदय विदारक दृश्य था।
   
चम्पा ग्यारह वर्ष की हो चुकी थी। महाराणा प्रताप जी का एक पुत्र भी था जो उस समय चार वर्ष का था। एक दिन दोनों बच्चे नदी तट पर खेल रहे थे। पुत्र को भूख लगी। वह रोते हुए रोटी माँगने लगा। चम्पा अपने भाई का दुःख समझ रही थी। उसने उसे उठा लिया और उसे कहानी सुनाने लगी। अच्छे-अच्छे फूल चुने और उसकी माला बनाकर बच्चे को पहनायी । किसी तरह उसे फुसला कर बहला दिया। वह गोद में ही सो गया। उसे माँ के पास लेकर आयी तो देखा महाराणा प्रताप जी चिन्तित बैठे थे।
   
पिता को चिन्तित देख चम्पा ने पूछा,“पिता जी ! आप कुछ उदासीन एवम् चिन्तित मुद्रा में है!  क्या कारण है?“
   
महाराणा प्रताप जी ने भाव विभोर हो कहा, ’बेटी! कोई बात नही है। मैं यह सोच रहा था कि आज हमारे यहाँ एक अतिथि आ गये है।

उन्हें क्या खिलाऊँ ? मेरे द्वार पर आया अतिथि भूखा चला जाए यह कदापि नहीं होना चाहिए। क्या करूँ?“
   
चम्पा ने कहा,“पिताजी ! आप इतनी सी बात के लिए चिन्तित हैं। अतिथि भूखा नहीं जायेगा। आप ने जो कल मुझे दो रोटियाँ दी थीं मैंने वे खायी नहीं है। वह रक्खी हैं  मैंने वे रोटियाँ छोटे भाई के लिए रक्खी हैं परन्तु वह अब सो गया है।“ यह कहकर चम्पा दौड़ कर पत्थर के नीचे से दो रोटियाँ उठा लाई। पिता जी को देते हुए बोली,“आप ले जाकर प्रेम पूर्वक अतिथि का सत्कार करें।“
   
महाराणा प्रताप जी ने चटनी और रोटी अतिथि को दी। वह रोटियाँ खाकर चला गया। घास की रोटियाँ उसे कितनी स्वादिष्ट लगी होंगी, भगवान ही जानता है। परन्तु महाराणा प्रताप जी से बच्चों का यह कष्ट नहीं देखा जा रहा था। उनके मन में एक विचार आया कि वे अकबर की अधीनता अब स्वीकार कर लें।
   
चम्पा भूख से त्रस्त थी। वह मूर्छित हो गयी। महाराणा प्रताप जी ने बेटी को गोद में उठाते गए रुंधे स्वर में कहा, “बेटी अब तुझे कष्ट नहीं होगा। मैंने अधीनता स्वीकारने का मन बनाया है।“
   
चम्पा चौंककर उठी। मानों उसे बिजली का तार छू गया हो। वह बोल उठी, पिता जी! आपने यह क्या कहा.? आप अकबर की दासता स्वीकार करेंगे। हम लोगों के सुख के लिए आप दास बनेंगे। आपने हम लोगों को शिक्षा दी है कि देश के गौरव की रक्षा के लिए मर जाना चाहिए। आप ही देश को नीचा दिखायेंगे । पिता जी! आप को मेरी सौगन्ध है! आप अकबर की अधीनता स्वप्न में भी कभी न स्वीकारें।……….पिता जी आप को ……………………………"

कहते-कहते चम्पा पिता की गोद में सदा सदा के लिए चुप हो गयी।  पृथ्वी राज जी ने महाराणा को पत्र लिखा जिसे पढ़कर महाराणा प्रताप जी ने अधीनता का विचार छोड़ दिया। उन्हें अपनी बेटी चम्पा के बलिदान का करूण दृश्य जैसे हिम्मत बॅधा गया हो। वे उस प्रेरणा से राजपूत कुल गौरव की रक्षा के लिए पुनः प्रयत्नशील हो उठे...!

    🚩🚩"'जय - जय क्षत्राणी"' 🚩🚩

द्वन्द कहा तक पाला जाये
युध्द कहा तक टाला जाये...

तू भी हैं राणा  का  वंशज
फेंक जहाँ तक भाला जाये ।।

रक्त बहाकर श्रृंगार करूँ, खामोश यहाँ तलवार नहीं...!
ये धरती है महाराणा की  है,  हार  हमें  स्वीकार  नहीं... !!
                      महाराणा   प्रताप

"' आप    जैसे    वीर - क्षत्रिय    एवं   राष्ट्रवादियों    को   हार्दिक   बधाई   व    शुभकामनाएँ...!"'
       
 "राजपूताना जागों"......
     "अपना मान-सम्मान"....
और इतिहास का गौरव बरकरार रखने के लिये आपलोगों को जागना होगा...!
"फिर से तलवारोँ को निकालना होगा"
इस ससाँर का क्षत्रियता से परिचय कराना होगा...!!
  🚩🕉🌞🙏🌹⚔🕉🚩
*आपका*
*पंकज सिंह राणा*

*ठी. टिनोनिया जिला देवास मप्र.*

About Sri Maharana Pratap Jayanthi in Telugu

మే 9.. & '25 మే పంచాంగం ప్రకారం'
*మహారాణప్రతాప్ సింహ్ జయంతి*
ఆదేశ భక్తుని గురించి మనం
కొద్దిగా తెలుసుకొందాం..
ప్రపంచంలోని చిన్న దేశాలలో వియత్నాం ఒకటి. ప్రపంచంలో అత్యంత బలశాలి అయిన అమెరికా తలని వంచింది. కనీసం 20 సంవత్సరాలుసాగిన యుద్దంలో ఆఖరికి అమెరికాని ఓడించింది. అమెరికా మీద విజయం తరువాత వియత్నాం అధ్యక్షునికి ఒక విలేకరి ఒక ప్రశ్న అడిగాడు.

విలేకరి: ఇప్పటికీ అర్ధం కాని విషయమేమిటంటే,అమెరికాని ఓడించి యుద్దంలో ఎలా గెలిచారు??.
ఆ విలేకరి అడిగిన ప్రశ్నకి అధ్యక్షుని సమాధానం

"అన్నీ దేశాలలోకెల్ల శక్తిశాలి అయిన అమెరికాని ఓడించడానికి నేను మహామహుడు ,శ్రేష్టమైన దేశభక్తిగల భారతీయ రాజు చరిత్రను చదివాను.అతని జీవనంనుండి ప్రేరణపొంది యుద్దనీతి ,ఇతరత్రా ప్రయోగాలతో మేము యుద్ధంలో గెలిచాము."

విలేకరి : ఎవరా భారతీయ మహారాజు?
వియత్నాం అధ్యక్షుడు -  గర్వంతో ఇలా సమాధానం చెప్పాడు. ”అతడే రాజస్తాన్ లోని  మేవాడ్ మహారాజు రాణా ప్రతాప్ సింహ్”

మహారాణా ప్రతాప్ సింహ్ పేరు చెప్పేటప్పుడు అతని కళ్ళలో వీరత్వం నిండి వెలుగు ఉన్నది.
ఇంకా ఇలా అన్నాడు
“ఒకవేళ అలాంటి రాజు
 మా దేశంలో జన్మించి ఉంటే మేము ఈ ప్రపంచాన్నే జయించేవారం.”

కొన్ని రోజుల తరువాత వియత్నాం అధ్యక్షుడు చనిపోయాడు. అయితే అతని సమాధి మీద ఇలా రాశి ఉంది *“ఇది మహారాణాప్రతాప్ యొక్క శిష్యుడి సమాధి*  అని రాసి పెట్టారు.

 కట్ చేస్తే ..,.

కాలాంతరంలో వియత్నాం విదేశాంగమంత్రి భారత పర్యటనకి వచ్చాడు.మహామహుల శ్రద్ధాంజలి ఘటించడానికి మొదట గాంధీ,నెహ్రూ  సమాధులను అతనికి చూపించారు ఆ తరువాత ఎర్రకోట,ఇంకా,ఇంకా ఇలా చూపించారు. ఇవన్నీ చూపించేటప్పుడు ఆ విదేశాంగమంత్రి ఇలా అన్నాడు
“మహారాణా ప్రతాప్ సమాధి ఎక్కడ?”.
ఇవన్నీ చూపిస్తున్న భారత అధికారి అతని ప్రశ్నకి ఆశ్చర్యపోయి..... ఉదయపూర్లో ఉన్నదని చెప్పాడు.

 విదేశాంగమంత్రి  వెంటనే అక్కడనుండి ఉదయ్ పూర్ వెళ్ళి సమాధిని దర్శించి అక్కడనుండి పిడికడు మట్టిని తీసుకొని అతని బ్యాగ్ లో పెట్టుకున్నాడు.ఇది చూసిన భారత అధికారి మట్టిని బ్యాగ్ లో పెట్టుకోవడానికి కారణం అడిగాడు ....
”ఇదే మట్టి దేశభక్తులైన వీరపుత్రులను కన్నది,
 ఈ మట్టిని తీసుకెళ్లి
మాదేశం మట్టిలో కలుపుతా. మా దేశంలో కూడా ఇలాంటి మహారాజుని ప్రేరణతో దేశభక్తులు జన్మిస్తారు. మహారాణా ఈ దేశమే కాదు ప్రపంచమే గర్వించదగ్గవీరుడు అని అన్నాడు

 మహారాణా ప్రతాప్
 పేరు-కుంవర్ ప్రతాప్ జి.
జన్మదినం-9 మే,1540
జన్మభూమి-రాజస్థాన్ కుంబల్ ఘడ్
పుణ్యతిథి-29 జనవరి,1597
తండ్రి – మహారాణా ఉదయ్
సింహ్ జి
తల్లి-రాణి జీవత్ కాంవర్ జి.
 ధార్మికం-హిందూధర్మం
 ప్రసిద్ధ యుద్ధం - హల్ది ఘాట్ యుద్దం
 రాజధాని-ఉదయ్ పూర్.

అబ్రహం లింకన్ భారతపర్యటన నిమిత్తం భారత్ కి వచ్చేటపుడు
తన తల్లిని  భారత్ నుండి ఏమి తీసుకొనిరావాలి అని అన్నాడట.. దానికి అతని తల్లి “రాజస్థాన్లోని మేవాడ్ నుండి పిడికెడు మట్టి తీసుకొనిరా , అక్కడి రాజు ను  అక్బరు చక్రవర్తి " సగం భారత్ ను ఇస్తాం  మేవాడ్ ఇచ్చేయమని  ప్రలోభపెట్టినా  ఆయన తన రాజ్య ప్రజల సుఖ శాంతి ప్రయోజనాలనే కోరుకొని తన మాతృభూమినే కోరుకున్నాడు” అని చెప్పిందట. కానీ కొన్ని కారణాల రీత్యా అతని పర్యటన రద్దు అయ్యింది.
 ఈ విషయాలు “బుక్ ఆఫ్ ప్రెసిడెంట్ యు ఎస్ ఏ” లో మనం చదువొచ్చు.

డిల్లీ చక్రవర్తి అయినటువంటి అక్బర్ మహారాణా ప్రతాప్ ని ఒకసారి తల దించి నా కాళ్ళ మీద పడితే సగం హిందూస్థాన్కి రాజుని చేస్తా అని ప్రలోభపెట్టాడు కానీ మహారాణా ప్రతాప్ దాన్ని తుచ్ఛమైనదిగా తిరస్కరించాడు.

హల్దిఘాట్ యుద్ధంలో
 మేవాడ్ సైన్యం 20000 సైనికులతో ఉంటే అక్బర్ సైన్యం 85000 సైనికులతో సమీకరించబడ్డాయి

హల్ది ఘాట్ యుద్దం జరిగి 300 సంవత్సరాల తరువాత కూడా అక్కడి నేలలో  కత్తులు లభించాయి. చివరి సారిగా 1985 లో ఒక ఆయుధం దొరికింది.

మహారాణా ప్రతాప్ సింహ్ దగ్గర యుద్ద శిక్షణను
  శ్రీ జైమల్ మేడతీయ   ఇచ్చేవాడు.  ఈయన 8000 మంది రాజపుత్రుల వీరులతో కలిసి 60000 మంది మొఘలులతో యుధ్ధం చేశారు. ఆ ఆయుద్ధంలో 48000 మంది చనిపోయారు.ఇందులో 8000 మంది రాజపుత్రులు 40000 మంది మొఘలులు...
మహారాణా ప్రతాప్ సింహ్ చనిపోయాక అక్బర్ కూడా కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నాడట.
హల్ది ఘాట్ యుద్ధంలో
 మేవాడ్ భీల్ అనే ఆదివాసీలు వారి యొక్క అభేద్యమైన బాణాలతో మొఘలులతో పోరాడారు .వాళ్ళు మహారాణాను
వారి పుత్రుడిగా భావించేవారు.మహారాణా కూడా వారిపట్ల భేదభావం చూపించేవారు కాదు. ఇప్పటికీ మేవాడ్ రాజచిహ్నం లో ఒకపక్క రాజపుత్ మరొక పక్క భీల్ ఉంటారు.

మహారాణా చనిపోవడానికి ముందు తాను కోల్పోయిన వాటిలో 85% తిరిగి గెల్చుకున్నాడు.

మన దేశం   వీరమాతలకు, వీరపుత్రులకు,దేశభక్తులకు,
వీరపత్నులకు మాత్రమే కాదు వీర,స్వామిభక్త జంతువులకు కూడా కొదువలేని పుణ్యభూమి.
అభేధ్యమైన యుధ్ధంలో  శత్రువు దొంగ దెబ్బకు ఒక ముందరి కాలువిరిగిపోయి నప్పటికి  తనమహారాజును శత్రువు చేతకి చిక్క కుండా  26 అడుగుల కందకం
ఒక్క ఉదుటన  దాటి
తన రాజును రక్షించి ఆనందంతో ప్రాణాలను వదిలిన , శ్రీ మహారాణా ప్రతాప్ కి అత్యంత ఇష్టమైన “చేతక్”. అనే  గుర్రం ఈ కోవకు చెందిందే.
అది ఎక్కడైతే చనిపోయిందో అక్కడే ఒక చింత చెట్టు పెరిగింది.అదే ప్రదేశంలో దాని గౌరవార్ధం చేతక్ మందిరం కట్టారు మహారాణా.
ఆ గుడి ఇప్పటికీ
సురక్షితంగా ఉంది.
చేతక్ ఎంత బలమైనదంటే ఎదుట ఏనుగుమీద ఉన్న సైనికుణ్ణి తన మహారాజు కత్తికి అందేలా  అంతా ఎత్తులో గాలిలో ఎగిరేది అది కూడా మహారాణాతో పాటు సుమారు 250 కేజీల బరువుతో.....
ఆ బరువు ఏమంటే...
 మహారాణా ప్రతాప సింహ్
యొక్క ఈటె 80 కిలోలు, మహారాణా ప్రతాప్ యొక్క బరువు 110 కిలోలు ,
చేతి కవచం,
శరీర కవచం కలిసి మరొక 80 కిలోలు ఉంటాయి.
అతని చేతిలో రెండువైపులా పదునుతీరిన కత్తికలిపి
మొత్తం 270 కిలోలు.
 ఇప్పటికీ ఇవన్నీ ఉదయ్ పూర్ రాజవంశస్థుల సంగ్రహణాలయం లో ఉన్నాయి.....

 మహారాణా ప్రతాప్ దగ్గర అతనికి ఇష్టమైన ఒక ఏనుగు కూడా ఉండేది.దాని పేరు రాంప్రసాద్.
అల్ బదౌని అనే రచయిత రాంప్రసాద్ ఏనుగు గురించి తన గ్రంథంలో రాసుకున్నాడు.
అక్బర్ బాద్షాహ్ మేవాడ్ మీద యుద్ధం చేసేటప్పుడు తన సైన్యానికి ఏమని ఆదేశించాడంటే. మహారాణా ప్రతాప్ తోపాటుగా రాంప్రసాద్ ఏనుగుని కూడా బందీగా పట్టుకుంటే సరిపోద్ది అని చెప్పాడట. రాంప్రసాద్ ఎంత బలం కలిగినదంటే  ఆ ఒక్క ఏనుగు మొఘలుల 13 ఏనుగులని చంపిందట.అలాగే దాన్ని పట్టుకోవడానికి 7 పెద్ద ఏనుగులమీద 14 మంది నైపుణ్యం కలిగిన మావటిలు కూర్చుని ఒక చక్రవ్యూహం ప్రకారంగా దాన్ని బందీ చేశారట అని అల్ బదౌని తన రచనల్లో పేర్కొన్నాడు.
 బందీని చేసిన రాంప్రసాద్ ని అక్బర్ ముందు నిలబెట్టగ
అది రాంప్రసాదు కాదు
 పీర్ ప్రసాద్ అని నామకరణం చేశాడు 18 రోజులవరకు దాణా తినకుండా,నీళ్ళు త్రాగకుండా తన ప్రాణాలు
 వదిలింది. ఈ దృశ్యాన్ని చూసిన అక్బర్ "నా ముందు ఈ ఏనుగుని
వంచలేకపోయాను మహారాణాను
ఎలా వంచగలుగుతా" అని అన్నాడట.

మన దేశంలో  దేశభక్తుల్లో మనుషులతో బాటు  చేతక్,రాంప్రసాద్ లాంటి జంతువులు కూడా ఉన్నాయని మనం గర్వించాలి...
జై మహారాణా...
 *భారతమాతకీజై*
       *వందేమాతరం*

షేర్ గావ్ మహారణప్రతాప్ నివాసం ఉన్న ప్రాధేసం

About Lakshmana Rule and Blood Line

लक्ष्मणवंशी प्रतिहार राजपूतों का परिचय
वर्ण – क्षत्रिय
राजवंश – प्रतिहार वंश
वंश – सूर्यवंशी
गोत्र – कौशिक/कश्यप/भारद्वाज (इनके जगह भाट, रायजी ज्यादा बेहतर बता पाएंगे)
वेद – यजुर्वेद
उपवेद – धनुर्वेद
गुरु – वशिष्ठ
कुलदेव – विष्णु भगवान
कुलदेवी – चामुण्डा देवी, गाजन माता
नदी – सरस्वती
तीर्थ – पुष्कर राज ( राजस्थान )
मंत्र – गायत्री
झंडा – केसरिया
निशान – लाल सूर्य
पशु – वाराह
नगाड़ा – रणजीत
अश्व – सरजीव
पूजन – खंड पूजन दशहरा
आदि गद्दी – माण्डव्य पुरम ( मण्डौर )
ज्येष्ठ गद्दी – बरमै राज्य नागौद
भारत मे प्रतिहार/परिहार राजपूतों की रियासत जो 1950 तक काबिज रही
नागौद रियासत – मध्यप्रदेश
अलीपुरा रियासत – मध्यप्रदेश
खनेती रियासत – हिमांचल प्रदेश
कुमारसैन रियासत – हिमांचल प्रदेश
मियागम स्टेट – गुजरात
उमेटा रियासत – गुजरात
एकलबारा रियासत – गुजरात
मुजपुर रियासत – गुजरात
प्रतिहार/परिहार वंश की वर्तमान स्थिति
भले ही यह विशाल प्रतिहार राजपूत साम्राज्य 15 वीं शताब्दी के बाद में छोटे छोटे राज्यों में सिमट कर बिखर हो गया हो लेकिन इस वंश के वंशज राजपूत आज भी इसी साम्राज्य की परिधि में मिलते हैँ।
आजादी के पहले भारत मे प्रतिहार राजपूतों के कई राज्य थे। जहां आज भी ये अच्छी संख्या में है।
मण्डौर, राजस्थान
जालौर, राजस्थान
माउंट आबू, राजस्थान
पाली, राजस्थान
बेलासर, राजस्थान
चुरु , राजस्थान
कन्नौज, उतर प्रदेश
हमीरपुर उत्तर प्रदेश
प्रतापगढ, उत्तर प्रदेश
झगरपुर, उत्तर प्रदेश
उरई, उत्तर प्रदेश
जालौन, उत्तर प्रदेश
इटावा , उत्तर प्रदेश
कानपुर, उत्तर प्रदेश
उन्नाव, उतर प्रदेश
उज्जैन, मध्य प्रदेश
चंदेरी, मध्य प्रदेश
ग्वालियर, मध्य प्रदेश
जिगनी, मध्य प्रदेश
झांसी, मध्य प्रदेश
अलीपुरा, मध्य प्रदेश
नागौद, मध्य प्रदेश
उचेहरा, मध्य प्रदेश
दमोह, मध्य प्रदेश
सिंगोरगढ़, मध्य प्रदेश
एकलबारा, गुजरात
मियागाम, गुजरात
कर्जन, गुजरात
काठियावाड़, गुजरात
उमेटा, गुजरात
दुधरेज, गुजरात
खनेती, हिमाचल प्रदेश
कुमहारसेन, हिमाचल प्रदेश
जम्मू , जम्मू कश्मीर
भाइयोंआइए अब जानते है प्रतिहार/परिहार वंश की शाखाओं के बारे में
भारत में परिहारों की 30 शाखा है। जो अभी तक की मेरी जानकारी मे है जिसमे इन शाखाओं की भी कई उप शाखाएँ है। जिससे आज प्रतिहार/परिहार वंश पूरे भारत वर्ष में फैल गये। भारत मे प्रतिहार क्षत्रिय राजपूत लगभग 3 हजार गांवो से भी ज्यादा जगह में निवास करते है।
प्रतिहार/परिहार क्षत्रिय राजपूत वंश की शाखाएँ
(1) डाभी प्रतिहार
(2) बडगुजर प्रतिहार (राघव)
(3) मडाड प्रतिहार और खडाड प्रतिहार
(4) इंदा प्रतिहार
(5) लल्लुरा / लूलावत प्रतिहार
(6) सूरा प्रतिहार
(7) रामेटा / रामावत प्रतिहार
(8) बुद्धखेलिया प्रतिहार
(9) खुखर प्रतिहार
(10) सोधया प्रतिहार
(11) चंद्र प्रतिहार
(13) माहप प्रतिहार
(14) धांधिल प्रतिहार
(15) सिंधुका प्रतिहार
(16) डोरणा प्रतिहार
(17) सुवराण प्रतिहार
(18) कलाहँस प्रतिहार
(19) देवल प्रतिहार
(20) खरल प्रतिहार
(21) चौनिया प्रतिहार
(22) झांगरा प्रतिहार
(23) बोथा प्रतिहार
(24) चोहिल प्रतिहार
(25) फलू प्रतिहार
(26) धांधिया प्रतिहार
(27) खखढ प्रतिहार
(28) सीधकां प्रतिहार
(29) कमाष / जेठवा प्रतिहार
(30) तखी प्रतिहार
ये सभी परिहार राजाओं अथवा परिहार ठाकुरों के नाम से बनी है। आइए अब जानते है प्रतिहार वंश के महान योद्धा शासको के बारे में जिन्होंने अपनी मातृभूमि, प्रजा व राज्य के लिए सदैव ही न्यौछावर थे।
** प्रतिहार/परिहार वंश के महान राजा **
(1) राजा हरिश्चंद्र प्रतिहार
(2) राजा नागभट्ट प्रतिहार
(3) राजा यशोवर्धन प्रतिहार
(4) राजा वत्सराज प्रतिहार
(5) राजा नागभट्ट द्वितीय
(6) राजा मिहिरभोज प्रतिहार
(7) राजा महेन्द्रपाल प्रतिहार
(8) राजा महिपाल प्रतिहार
(9) राजा विनायकपाल प्रतिहार
(10) राजा महेन्द्रपाल द्वितीय
(11) राजा विजयपाल प्रतिहार
(12) राजा राज्यपाल प्रतिहार
(13) राजा त्रिलोचनपाल प्रतिहार
(14) राजा यशपाल प्रतिहार
(15) राजा वीरराजदेव प्रतिहार (नागौद राज्य के संस्थापक )
भाइयों ऐसे महान हिन्दू सम्राट मिहिरभोज प्रतिहार की जयंती आगामी 18 अक्टूबर 2019 को आ रही है आप सभी भाइयों से अनुरोध है की इस महापुरुष की जयंती पूरे भारतवर्ष में गाँव गांव में जरुर मनाये।।
अगर थोडा सा भी सनातन धर्म अनुयायी क्षत्रिय राजपूतों पर गौरव हो तो ज्यादा से ज्यादा इस पोस्ट को शेयर करें।।
#जय__मिहिरभोज।।
#जय_क्षात्र_धर्म।।

Kshatriya Rajput Sikhs and their Villages in Punjab

#आज हम #आपको #पंजाब के #सिख #राजपूतो व(अंबाला) #हरियाणा के सिख राजपूतों  के गांवों के बारे में जानकारी  देंगे जिसमें 101 गांव की लिस्ट है!

®जिसमें पहले गांव का नाम लिखा है <उसके बाद जिले का नाम लिखा है और <उसके बाद उस गांव में जो गोत्र है वह मेंशन किया हुआ है¡

(1) Alampura  <Patiala Rathour,Chauhan,Pawar

(2) Alawalpur <Jalandhar Parhar

(3) Ajnoha< Hoshiarpur Parmar, Janjua

(4) Bariana< jalandhar, Saroya

(5) Basma< Patiala Chauhan,Rathour

(6) Basti Mithu< Jalandhar Rathore, Chauhan, Parmar

(7) Bonkar Dogran <Patiala Chauhan,Rathour,Parmar

(8) Bham <Hoshiarpur, Jaswal

(9) Binjon <Hoshiarpur Parmar,  Panwar

(10) Baddon <Hoshiarpur Parmar

(11) Bohan <Hoshiarpur Saroya

(12) Bhungarni <Hoshiarpur Saroya, Minhas

(13) Baghana <Kapurthalla Janjua, Minhas

(14) Bharri <Fatehgarh Sahib Janjua

(15) Bahadurgarh <Fatehgarh Sahib Minhas

(16) Baso Majara< Ambala Chauhan

(17) Bhogpur <Jalandhar Minhas, Parmar, Saroya, Bhatti

(18) Chukhiara <Jalandhar Saroya

(19) Chagran< Hoshiarpur Puar

(20) Chairan <Hoshiarpur Parmar, Minhas, Jaswal, Parhar

(21) Chuharwali <Jalandhar Minhas, Parmar, Parhar

(22) Chhuhana <Jalandhar Bhatti, Parhar,

(23) Daroli Kalan< Jalandhar Minhas, Parmar

(24) Daroli Khurad< Jalandhar Minhas,
(25) Kharbanda...

(26) Damunda <Jalandhar Minhas, Janjua

(27) Doodpur <Jalandhar Minhas

(28) Dihana< Hoshiarpur Janjua, Saroya, Parmar

(29) Dandian <Hoshiarpur Doad, Parmar

(30) Dohalran <Hoshiarpur Luddu

(31) Dhollan <Ludhiana Parmar,
 Minhas, Parhar, Chauhan

(32) Dhogri <Jalandhar Minhas, Parmar, Bhatti,

(33) Dhador <Jalandhar Minhas, Parmar, Bhatti, Saroya

(34) Dhadori <Jalandhar Minhas, Parmar, Bhatti, Saroya

(35) Dayalpur< Fatehgarh Sahib Minhas, Jaswal

(36) Ghurial< Jalandhar Pawar, Bhatti,

(37) Gahaur <Jalandhar Parhar, Minhas, Parmar

(38) Ganger <Jalandhar Parhar, Minhas, Parmar

(39) Gangra <Fatehgarh Sahib Parhar, Minhas, Parmar, Bhatti, Chauhan

(40) Ganga <Jalandhar Parhar, Minhas, Parmar

(41) Gangrew <Hoshiarpur Parhar, Parmar, Bhatti,  Saroya

(42) Gujratan <Jalandhar Parmar, Parhar

(43) Jangliwal< Hoshiarpur Parmar

(44) Jalwhera <Hoshiarpur Doad, Manj

(45) Jasso Majara< Patiala Chauhan

(46) Jalpotan <Jalandhar Minhas, Parmar, Bhatti, Parhar

(47) Jalbhein <Jalandhar Saroya

(48) Jiwanwala <Faridkot Janjua, Minhas, Parmar, Saroya

(49) Joga< Bhathinda, Bhatti

(50) Kamam< Nawan Shahar Parmar, Parhar, Bhatti

(51)Kalra <Jalandhar Parhar

(52)Kandhola <Jalandhar Parmar, Minhas

(53)Kukowal <Hoshiarpur Janjua, Parhar

(54)Karnana< Nawan Shahar Parhar

(55)Kakkar Majra< Ambala Chauhan

(56)Khiala< Jalandhar, Bhatti, Minhas,

(57)Khuradpur <Jalandhar Minhas

(58) Khurampur <Kapurthalla Minhas, Parmar, Parhar, ਪਰਮਾਰ Rathore

(59) Khanyian< Fatehgarh Sahib Janjua, Minhas

(60) Kot Issey Khan <Moga Chauhan

(61) Kotkapura< Faridkot Saroya

(62) Ladhewalli <Jalandhar Minhas, Bhatti, Parmar, Saroya, Parhar

(63) Lutera Kalan< Jalandhar Minhas, Parmar, Parhar

(64) Lutera Khurad <Jalandhar Minhas, Parmar, Parhar

(65) Mirapur <Jalandhar Parmar, Parhar

(66) Mehtiana <Hoshiarpur Parmar, Minhas

(67) Mehatpur< Hoshiarpur Puar

(68) Mayopatti <Kapurthalla Parmar

(69) Madaran< Jalandhar Minhas,  Parmar, Bhatti,Saroya

(70) Mahalon <Nawan Shahar Minhas

(71) Majari Jattan< Fatehgarh Sahib Janjua, Saroya, Minhas

(72) Majara Manna Singh< Fatehgarh Sahib Janjua

(73) Majari Ranian< Fatehgarh Sahib Janjua

(74) Narur <Kapurthalla Jaswal

(75) Nangal< Hoshiarpur Rathore, Parmar

(76) Nadalon <Hoshiarpur Parmar

(77) Padhiana <Jalandhar Minhas

(78) Paldi <Hoshiarpur Minhas

(79) Phuglana< Hoshiarpur Minhas, Parmar, Parhar

(80) Panchhat< Kapurthalla Parmar, Bagel, Janjua

(81) Panjaur <Hoshiarpur Parmar, Bagel

(82) Panjeta <Ambala Minhas

(83) Pandori Rajputan< Hoshiarpur Rathore

(84) Phoolewala< Patiala Rathore, Chauhan

(85) Rampur< Hoshiarpur Bhatti

(86) Rheehla< Hoshiarpur Bhatti

(87) Rahon< Nawan Shahar Minhas, Parmar, Parhar, Bhatti

(88) Randhirgarh< Kapurthalla Manj, Doad

(89) Rania <Moga Saroya, Bhatti

(90) Sarhal Mundi< jalandhar Chauhan

(91) Sahlon< Nawan Shahar Bhatti

(92) Sham Churasi <Hoshiarpur Rathore, , Bhatti, Janjua

(93) Shri Hargobind Garh <Kapurthalla Minhas, Parmar

(94) Sangatpura< Moga Chauhan, Minhas, Parmar

(95) Samadh Bhai ki <Moga Minhas, Parmar, Rathore

(96) Thakarwal <Hoshiarpur Manj, Doad

(97) Thaplan <Hoshiarpur Toor, Panwar

(98) Thindal< Hoshiarpur Rathore, Parmar

(99) Toderpur <Hoshiarpur Janjua, Minhas, Jaswal, Doad, Parmar

(100) UdamGarh< Ambala (Presently Yamuna nagar), Chauhan (Vats, Bacchas)

(101) Khurampur< Kapurthalla RATHORE
वैसे पंजाब में 200 के आसपास सिख राजपूतों गांव हैं और हिंदू राजपूतों के इन से 3 गुना गांव हैं